Ένα μικρό τεστ για τον αυτισμό

Γρήγορο τεστ: Το 1995 μια μελέτη που έγινε στην Αγγλία, ελέγχθηκαν 16.000 παιδιά από 18 μηνών χρησιμοποιώντας τις παρακάτω ερωτήσεις:

1.  Χρησιμοποιεί το παιδί τον δείκτη του χεριού του για να δείξει κάτι που το ενδιαφέρει; (όχι όμως για να το αποκτήσει)
2. Γυρίζει το παιδί να κοιτάξει προς την ίδια κατεύθυνση που κοιτάει και ο ενήλικας;
3. Ενδιαφέρεται και συμμετέχει το παιδί για το φανταστικό παιχνίδι (π.χ. ότι πίνουν από ένα φλιτζάνι τσάι χρησιμοποιώντας ένα φλιτζάνι παιχνίδι και τσαγιέρα)

  12 παιδιά απέτυχαν και στα τρία σημεία ελέγχου. 10 διαγνώστηκαν με αυτισμό 2 χρόνια αργότερα.

 Τα αυτιστικά σύνδρομα αναπτύσσονται στα πρώτα στάδια της παιδικής ηλικίας, όχι αργότερα στη ζωή.
 

Αναπτυξιακά Ορόσημα

Καθώς μεγαλώνουν, τα παιδιά συνεχώς μαθαίνουν καινούρια πράγματα.
Παρακάτω θα βρείτε ορισμένα βασικά σημεία, ορόσημα στην ανάπτυξη,
που θα πρέπει να παρατηρείτε με προσοχή καθώς το παιδί σας μεγαλώνει.
Επειδή κάθε παιδί μεγαλώνει με το δικό του ρυθμό, το παιδί σας μπορεί
να κατακτήσει αυτές τις βασικές ικανότητες ορόσημα λίγο πριν ή μετά
από ότι άλλα συνομήλικα παιδιά. Χρησιμοποιείστε αυτόν τον οδηγό και
αν έχετε οποιαδήποτε αμφιβολία, μιλήστε με έναν ειδικό αναπτυξιολόγο.

Κατανόηση λόγου	Ομιλία
Από 0 έως 3 μηνών
Γυρίζει προς τα εμάς όταν μιλάμε.	Επαναλαμβάνει την ίδια συλλαβή πολύ συχνά («γκου», «κου»).
Χαμογελάει όταν του μιλάμε.	Χαμογελάει όταν μας βλέπει.
Φαίνεται πως αναγνωρίζει τη φωνή μας και ησυχάζει αν κλαίει.	Κλαίει διαφορετικά για διαφορετικές του ανάγκες.
Σταματά μια δραστηριότητα για να προσέξει μια άγνωστη φωνή.

Κατανόηση λόγου	Ομιλία
Από 4 έως 6 μηνών
Ανταποκρίνεται στο «όχι» και σε διαφορετικούς τόνους φωνής.	Μας λέει (με ήχους ή κινήσεις) αν θέλει να κάνουμε κάτι.
Κοιτά τριγύρω για να εντοπίσει την πηγή νέων ήχων, π.χ. κουδούνι πόρτας, ηλεκτρική σκούπα, σκύλος.	Παράγει «γουργουριστούς» ήχους όταν μένει μόνο του ή όταν παίζει μαζί μας.
Παρατηρεί παιχνίδια που κάνουν ήχους.	Το βάβισμα του μοιάζει πιο πολύ με πραγματική ομιλία κι έχει πολλούς διαφορετικούς ήχους όπως «π», «μπ» και «μ».
Δίνει προσοχή στην μουσική.

Κατανόηση λόγου	Ομιλία
Από 7 μηνών έως 1 έτους
Του αρέσουν παιχνίδια όπως το «κούκου – τζα» και το «πάει ο λαγός».	Το βάβισμά του έχει σύντομες αλλά και μακρές ομάδες ήχων όπως «τατα, απαπ, μπιμπιμπιμπι»
Αρχίζει να ανταποκρίνεται σε ενήλικες («Έλα εδώ», «Θέλεις άλλο;»).	Χρησιμοποιεί ήχους που μοιάζουν με ομιλία και όχι σε κλάμα για να κερδίσει και να κρατήσει την προσοχή μας.
Ακούει με προσοχή όταν του μιλάνε.	Μιμείται διάφορους ήχους ομιλίας.
Αναγνωρίζει λέξεις/ονόματα κοινών αντικειμένων, όπως «ποτήρι», «παπούτσι», «γάλα».	Έχει 1 ή 2 λέξεις («γειά», «μπαμπά», «μαμά», «ναι») αν και μπορεί να μην είναι καθαρές.
Γυρίζει και κοιτά όταν φωνάζουν το όνομά του.

Κατανόηση λόγου	Ομιλία
Από 1 έως 2 ετών
Δείχνει εικόνες σε βιβλίο όταν τις ονομάζουμε.	Παράγει όλο και περισσότερες λέξεις κάθε μήνα
Δείχνει μερικά μέρη του σώματος όταν του ζητηθεί.	Βάζει 2 λέξεις μαζί («κι άλλο γάλα», «όχι μπάλα», «μαμά τσάντα»).
Ακολουθεί απλές εντολές και κατανοεί απλές ερωτήσεις «Κύλα τη μπάλα», «Φίλα το μωρό», «Που είναι τα παπούτσια σου;»	Χρησιμοποιεί κάποιες ερωτήσεις 1–2 λέξεων («Γάλα που;», «Κάνε γεια», «Τι αυτό;»).
Παρακολουθεί απλές ιστορίες, τραγουδάκια και δίστιχα.	Χρησιμοποιεί πολλούς διαφορετικούς ήχους συμφώνων στην αρχή λέξεων.

Κατανόηση λόγου	Ομιλία
Από 2 έως 3 ετών
Κατανοεί διαφορές στη σημασία «πάνω – κάτω», «μέσα – πάνω», «μεγάλο – μικρό», «ξεκινάω σταματάω».	Χρησιμοποιεί «προτάσεις» 2–3 λέξεων για να μιλήσει σχετικά και να ρωτήσει για πράγματα και χρησιμοποιεί πληθυντικό αριθμό.
Ξεχωρίζει τον ενικό από τον πληθυντικό	Η ομιλία του γίνεται κατανοητή από γνωστούς ακροατές τις περισσότερες φορές(περίπου το 50%-70%).
Ακολουθεί δύο εντολές («Πάρε το βιβλίο και βάλτο πάνω στο τραπέζι» ).	Έχει μια λέξη σχεδόν για το καθετί.
Απαντά σε ερωτήσεις «τι» και «ποιος» και παρακολουθεί εύκολα απλές συνομιλίες.	Ζητά ή κατευθύνει την προσοχή του συχνά σε αντικείμενα μα το να τα ονομάζει.

Κατανόηση λόγου	Ομιλία
Από 3 έως 4 ετών
Αναγνωρίζει 3-4 χρώματα	Μιλάει για δραστηριότητες που έκανε στο σχολείο ή στα σπίτια φίλων.
Αναγνωρίζει μερικά σχήματα(κύκλος, τετράγωνο)	Χρησιμοποιεί το «θα» για το μέλλον και λέξεις όπως «εγώ, εμείς, αυτός, εκείνος»
Κατανοεί απλές ερωτήσεις με το «ποιος», «τι», «που» και μπορεί να απαντήσει.	Άνθρωποι εκτός της οικογένειας συνήθως καταλαβαίνουν στην ομιλία του παιδιού.
Αναγνωρίζει τη χρήση 3 τουλάχιστον αντικειμένων(κλειδί, ομπρέλα)	Χρησιμοποιεί πολλές προτάσεις με τέσσερις ή περισσότερες λέξεις και επιρρήματα όπως «αργότερα, σύντομα, γρήγορα»

Κατανόηση λόγου	Ομιλία
Από 4 έως 5 ετών
Παρακολουθεί μεγάλες ιστορίες και απαντά σε απλές ερωτήσεις.	Η φωνή του ακούγεται καθαρά όπως των άλλων παιδιών.
Μπορεί να συγκρίνει 3 εικόνες(ποια είναι η πιο ωραία κ.α.)	Χρησιμοποιεί προτάσεις που δίνουν πολλές πληροφορίες (π.χ. Μου αρέσει να διαβάζω τα βιβλία μου).
Ακούει και καταλαβαίνει τα περισσότερα από αυτά που λέγονται στο σπίτι και στο σχολείο.	Λέει ιστορίες που μένουν πιστές στο θέμα.
Κατανοεί σύνθετες προτάσεις.	Επικοινωνεί εύκολα με άλλα παιδιά και ενήλικες.
	Παράγει όλους τους ήχους σωστά.

Τζιλέρογλου Καλλιόπη, Λογοθεραπεύτρια MSc

Ειδικευμένη στις Επικοινωνιακές Διαταραχές κατά την Ανάπτυξη

Διάσπαση προσοχής και υπερκινητικότητα

Το σύνδρομο του υπερκινητικού παιδιού είναι άλλη μια αναπτυξιακή ιδιαιτερότητα, που επηρεάζει άμεσα την μάθηση. Ένα ποσοστό 5-7% των αγοριών και 3% των κοριτσιών παρουσιάζουν απροσεξία με ή χωρίς εμφανή υπερκινητικότητα. Μπορούμε να θεωρήσουμε ότι αυτή η κατάσταση αποτελεί και μαθησιακή δυσκολία (όχι βεβαίως Ειδική), καθώς είναι ευκολονόητο πως ένα παιδί που δεν συγκεντρώνεται έχει κατά κανόνα πεσμένη σχολική επίδοση. 

Στην Ελλάδα οι ειδικοί κάνουμε λόγο για Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής - Υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ). Αυτό σημαίνει ότι το παιδί παρουσιάζει τρία γνωρίσματα: απροσεξία, υπερδραστηριότητα και παρορμητικότητα. 
 Το πιο ενδιαφέρον γνώρισμα των παιδιών αυτών είναι η παρορμητικότητα: είναι παιδιά βιαστικά, ανυπόμονα, έχουν ξαφνικούς και έντονους θυμούς (που ξεθυμαίνουν πολύ γρήγορα), παιδιά που πετάγονται στην τάξη, δυσκολεύονται να κάνουν ησυχία, θέλουν να παίζουν όλη την ώρα, απαντούν χωρίς πολλή σκέψη (πολλές φορές χωρίς να έχουν καταλάβει καλά την ερώτηση), παίρνουν βιαστικές αποφάσεις και κάνουν επιπόλαιες επιλογές, δυσκολεύονται να ακολουθήσουν κανόνες συμπεριφοράς ή παιχνιδιού, δυσκολεύονται να κρατάνε πρόγραμμα. Δεν έχουν υπομονή να κάθονται σ' ένα μέρος, δεν μπορούν να είναι συγκεντρωμένα για πάνω από λίγα λεπτά (ή και δευτερόλεπτα). 
Απροσεξία  είναι πολύ συχνά αφηρημένα, δεν ακούν το όνομά τους όταν τα φωνάζουν, κάνουν ορθογραφικά λάθη ενώ γνωρίζουν τους κανόνες, ξεχνούν τα πράγματά τους, δεν θυμούνται πολύ καλά τι έγινε ή τι ειπώθηκε πριν από λίγο. Πράγματα που ακούνε ή βλέπουν ή θυμούνται, τα κάνουν να αποσπώνται από τη μελέτη ή από το παιχνίδι και να στρέφουν την προσοχή τους αλλού.
Υπερδραστηριότητα: είναι αυτό που κάνει τα παιδιά να έχουν την υπερκινητική εικόνα. Δεν κουράζονται να παίζουν και να τρέχουν, οι κινήσεις τους είναι γρήγορες και άτσαλες, κάνουν ζημιές κατά λάθος, έχουν μεγάλη περιέργεια και ψάχνουν το χώρο ή πειράζουν τα πράγματα που βλέπουν. Μπορεί να σκαρφαλώνουν σε επικίνδυνα μέρη, δεν έχουν επαρκή αίσθηση κινδύνου. Είναι εύθυμα, φλύαρα, κατά κάποιον τρόπο ανώριμα, μετανιώνουν για τα λάθη τους, αλλά τα επαναλαμβάνουν, γιατί η παρορμητικότητά τους τα κάνει να ενεργούν προτού σκεφθούν. 

Αιτία για όλη αυτή τη σύνθετη εικόνα είναι ο γενετικός προγραμματισμός του παιδιού. Υπάρχει φυσικά και ο κληρονομικός παράγοντας. Αυτός ο γενετικός προγραμματισμός κάνει τις λεγόμενες «επιτελικές λειτουργίες» του εγκεφάλου να ωριμάζουν αργά, περίπου 10 χρόνια αργότερα από το αναμενόμενο. Έτσι, ενώ όλοι περιμένουν ότι ένα παιδί 4 ετών θα συμμορφώνεται αρκετά εύκολα και θα είναι αρκετά προσεκτικό, στα υπερκινητικά ή απρόσεκτα παιδιά βλέπουμε πως η συμπεριφορά τους δεν «ωριμάζει», πρέπει ακόμη να τα κυνηγάμε γιατί «δεν ακούνε». Αυτό μπορεί να συνεχιστεί λίγο ως πολύ μέχρι την προχωρημένη εφηβεία. Σε ηλικία Λυκείου τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά έχουν πια αλλάξει πολύ, τα χαρακτηριστικά της απροσεξίας και της υπερδραστηριότητας δεν είναι πολύ έντονα. Αυτό οφείλεται στη θετική επίδραση που έχουν οι ορμονικές αλλαγές στην ωρίμανση των εγκεφαλικών λειτουργιών. Οι εκτελεστικές λειτουργίες του εγκεφάλου μάς επιτρέπουν να σκεφτούμε προτού πράξουμε κάτι. 

Τα παιδιά αυτά την ώρα της μελέτης σκέφτονται κι άλλα πράγματα, με αποτέλεσμα να ξεχνιούνται, και δίνουν σημασία σε ήχους που ακούγονται (κουδούνια, φωνές, τηλεόραση, θόρυβοι από το δρόμο) με αποτέλεσμα να αποσπώνται από τη δουλειά τους. Δυστυχώς, όπως είναι λογικό, η συμπεριφορά των παιδιών με αυτές τις ιδιαιτερότητες αναγκάζει τους γονείς να αντιδρούν άσχημα επειδή κουράζονται μαζί τους. Έτσι, είναι πολύ μαλωμένα και αυτό τα κάνει να νιώθουν ενοχές και να είναι πεπεισμένα πως δεν μπορούν να διορθωθούν και να ευχαριστήσουν τους γονείς τους ή τους δασκάλους τους. Επίσης γνωρίζουν πως δεν παίζουν φρόνιμα και γι' αυτό τα άλλα παιδάκια τα αποφεύγουν, δεν τα θέλουν στο παιχνίδι τους. Το αποτέλεσμα είναι να έχουν εύκολα ξεσπάσματα θυμού και να γίνονται αντιδραστικά ανυπάκουα. Παράλληλα, κατά βάθος δεν έχουν αυτοπεποίθηση, ούτε καλή αυτοεκτίμηση, γι' αυτό είναι πρόθυμα να κάνουν παρέα με άλλα «κακά» ή ζωηρά παιδιά, με κίνδυνο να βρεθούν κοινωνικά περιθωριοποιημένα. Σε αυτή την περίπτωση υιοθετούν και προκλητικές, αναιδείς συμπεριφορές, λένε σε όλα «όχι», κάνουν το αντίθετο απ' ό,τι τους λένε. Τότε μιλάμε για μια νέα κατάσταση, μια νέα διαταραχή συμπεριφοράς, που αποκαλείται «Εναντιωματική-Προκλητική» και θέλει ξεχωριστή αντιμετώπιση.

Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό από γονείς και εκπαιδευτικούς, είναι ότι το μάλωμα και οι παρατηρήσεις, οι τιμωρίες και οι κυρώσεις, οι φωνές και οι τσακωμοί με το παιδί, δεν μπορούν να βοηθήσουν και να διορθώσουν την κατάσταση, γιατί το παιδί, βάσει όσων εξηγήσαμε παραπάνω, δεν είναι σε θέση να ρυθμίσει τη συμπεριφορά του έτσι όπως του ζητάμε. Για τη σωστή αντιμετώπιση του παιδιού απαιτείται να κατανοήσουμε ότι η ρύθμιση της συμπεριφοράς του δεν εξαρτάται καθόλου από τη θέληση του παιδιού: όσο και να προσπαθήσει, δεν μπορεί να τα καταφέρει! Ενώ σε μικρή ηλικία το παιδί έχει κάθε καλή διάθεση να προσπαθήσει για να μας ευχαριστήσει (άσχετα αν δεν τα καταφέρνει), μεγαλώνοντας διατρέχει τον κίνδυνο να μην έχει μια υγιή κοινωνικοποίηση, να περιθωριοποιηθεί, να αποτύχει σχολικά όσο καλό μυαλό κι αν έχει, να περιοριστούν οι ευκαιρίες του για μόρφωση, να διαταραχθούν μόνιμα οι σχέσεις του με τ' αδέλφια του και γενικότερα με την οικογένεια, να αποκτήσει βλαβερές ή επικίνδυνες συνήθειες και παραβατικές συμπεριφορές. Για να βοηθήσουμε την εξέλιξη του παιδιού και τη ρύθμιση της συμπεριφοράς του, πρέπει οπωσδήποτε να συνεργαστούμε με ειδικούς, τόσο για τη διάγνωση, όσο και για τη βοήθεια που χρειάζεται το παιδί στη συμπεριφορά και στη μάθηση.

Τζιλέρογλου Καλλιόπη Λογοθεραπεύτρια MSc

Ειδικευμένη στις Επικοινωνιακές Διαταραχές κατά την Ανάπτυξη 

"Ο κύριος Ιππόκαμπος"

 Από τα πολλά παράξενα της θάλασσας, στο βιβλίο αυτό ο Eric Carle διαλέγει να μας αφηγηθεί μια ιστορία για τον ιππόκαμπο, που είναι ένας από τους πιο στοργικούς μπαμπάδες στον κόσμο. Μια ιστορία φτιαγμένη με λέξεις και υπέροχες πολύχρωμες ζωγραφιές, που θα διασκεδάσει μικρούς και μεγάλους. Ετοιμαστείτε, λοιπόν, να ταξιδέψετε στα μυστικά της θάλασσας, όπου κάποιοι μπαμπάδες....δεν μοιάζουν με τους άλλους! 
 Συγγραφέας: Eric Carle
Εικονογράφος: Eric Carle
Σελίδες: 36
Εξώφυλλο: Σκληρό
Διαστάσεις: 23.5x31 εκ.
ISBN: 978-960-471-000-3
Από 4 έως 8 ετών

Βγαίνοντας από τον αυτισμό.....

Ο Simon 19 χρονών αφηγείται την ιστορία του πριν και μετά τον αυτισμό. Όταν ήταν 3 ετών του είχε γίνει διάγνωση αυτισμού και οι γιατροί είπαν ότι δεν θα μιλήσει, δεν θα μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί και να δημιουργήσει κοινωνικές σχέσεις. Με την θεραπευτική προσέγγιση του προγράμματος Son-Rise ο Simon κατάφερε να "βγει" από τον αυτισμό και να έχει μια υπέροχη ζωή.

"Ενημέρωση για την παράλληλη στήριξη και την στήριξη μαθητών που δεν αυτοεξυπηρετούνται"

Α. Παράλληλη στήριξη με εκπαιδευτικό

Για τις παράλληλες στηρίξεις της επόμενης σχολικής χρονιάς 2011-2012 και σε εφαρμογή του νόμου 3699/2008 (ΦΕΚ Α' 199 ) ισχύουν τα εξής:

• Η αίτηση για έγκριση και παροχή παράλληλης στήριξης υποβάλλεται στο σχολείο φοίτησης τou μαθητή από το γονέα ή κηδεμόνα του το διάστημα από την ημερομηνία εγγραφής στο σχολείο μέχρι την 20η Οκτωβρίου 2011,
• Με την αίτηση του νια παροχή παράλληλης στήριξης ο γονέας συνυποβάλλει γνωμάτευση του οικείου ΚΕΔΔΥ (οικείο ΚΕΔΔΥ εννοείται το ΚΕΔΔΥ της περιοχής του σχολείου φοίτησης). Αρμόδιο όργανο για την εισήγηση παράλληλης στήριξης είναι αποκλειστικά το ΚΕΔΔΥ, Στη γνωμάτευση του ΚΕΔΔΥ θα πρέπει να αναφέρονται και οι ώρες της παράλληλης στήριξης καθώς και αν αυτή θα γίνεται σε μόνιμη βάση.
• Σε περίπτωση που στο σχολείο λειτουργεί τμήμα ένταξης η γνωμάτευση του ΚΕΔΔΥ θα πρέπει να περιλαμβάνει ειδικότερη αιτιολογία, δηλαδή να εξειδικεύει τις ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες του μαθητή καθώς και τους λόγους για τους οποίους δεν αρκεί η ένταξη του μαθητή στο τμήμα ένταξης.
• Η Διεύθυνση του σχολείου διαβιβάζει (μέσω της αντίστοιχης Διεύθυνσης Εκπ/σης) τις υποβληθείσες αιτήσεις μαζί με βεβαίωση εγγραφής ή φοίτησης κάθε μαθητή στο συγκεκριμένο σχολείο στη Διεύθυνση Ειδικής Αγωγής του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, τμήμα Γ' ( Ανδρέα Παπανδρέου 37, Τ.Κ. 15180, Μαρούσι).

Προσοχή! Στη βεβαίωση φοίτησης να αναγράφεται η τάξη στην οποία θα φοιτήσει το παιδί το Σεπτέμβριο του 2011.

• Εκπρόθεσμες αιτήσεις δεν θα γίνονται δεκτές (εμπρόθεσμες είναι οι αιτήσεις που έχουν στο διαβιβαστικό της Διεύθυνσης, στη βεβαίωση φοίτησης και στην αίτηση του γονέα, ημερομηνία μέχρι την 20η Οκτωβρίου 2011).
• Η παράλληλη στήριξη των μαθητών παρέχεται μόνο από εκπαιδευτικό του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.
• Η πράξη έγκρισης παράλληλης στήριξης ισχύει για ένα σχολικό έτος και ο γονέας ή κηδεμόνας θα πρέπει να κάνει εκ νέου αίτηση σύμφωνα με τις οδηγίες που δίνονται παραπάνω.

---

Κατ' εξαίρεση για τους μαθητές με αυτισμό, για τους οποίους έχει εγκριθεί από τη Διεύθυνση Ειδικής Αγωγής του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων η παροχή παράλληλης στήριξης για το έτος 2010-2011
(δείτε το άρθρο 7 § 4 παρ. γ του νόμου 3699/2008)
και εφόσον συναινεί ο γονέας ή κηδεμόνας του μαθητή δεν απαιτείται η υποβολή νέων δικαιολογητικών και η παράλληλη στήριξη συνεχίζεται και για τη σχολική χρονιά 2Ο11-2012.

---

Οι Διευθυντές των σχολείων στα οποία φοιτούν μαθητές με εγκεκριμένη παράλληλη στήριξη λόγω αυτισμού, θα πρέπει αμέσως μετά την εγγραφή του παιδιού στη επόμενη τάξη να καλέσουν τους γονείς να δηλώσουν εγγράφως αν επιθυμούν τη συνέχιση ή την διακοπή της παράλληλης στήριξης.
Τις δηλώσεις αυτές οι Διευθυντές τις αποστέλλουν στην αρμόδια Διεύθυνση Εκπαίδευσης. Οι Διευθύνσεις Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης οφείλουν να στείλουν στη Διεύθυνση Ειδικής Αγωγής τα στοιχεία των μαθητών για τους οποίους ανανεώνεται η παράλληλη στήριξη το αργότερο μέχρι 30 Ιουνίου 2011. Στα στοιχεία αυτά θα πρέπει να αναφέρεται απαραίτητα η τάξη που θα φοιτήσει το παιδί το Σεπτέμβριο του 2011 (ιδιαίτερη προσοχή για τα νήπια που εγγράφονται στο Δημοτικό, για τους μαθητές που αποφοιτούν από το Δημοτικό και εγγράφονται στη Α' Γυμνασίου, για τους μαθητές που αποφοιτούν από το Γυμνάσιο και εγγράφονται στην Α' Λυκείου καθώς και για αυτούς που αλλάζουν περιοχή φοίτησης).
Προσοχή! Για τη σχολική χρονιά 2011-2012 ό,τι ισχύει για τις εγκεκριμένες παράλληλες στηρίξεις λόγω αυτισμού θα ισχύσει και για τις παράλληλες στηρίξεις που έχουν εγκριθεί για μαθητές με_προβλήματα όρασης, καθώς και σε εκείνες που έχουν εγκριθεί για μαθητές με προβλήματα ακοής.
Οι στηρίξεις αυτές ανανεώνονται εφόσον συναινεί εγγράφως ο γονέας ή κηδεμόνας του μαθητή. Οι έγγραφες δηλώσεις συγκεντρώνονται με τον ίδιο τρόπο που συγκεντρώνονται και οι δηλώσεις για τους αυτιστικούς μαθητές και τα στοιχεία αποστέλλονται στη Διεύθυνση Ειδικής Αγωγής της Κ.Υ. το αργότερο μέχρι και την 30η Ιουνίου (προσοχή και εδώ στην τάξη φοίτησης).

Β. Στήριξη σε μαθητές που δεν αυτοεξυπηρετούνται από ειδικό βοηθητικό προσωπικό

Για τους μαθητές που δεν αυτοεξυπηρετούνται οι διατάξεις του άρθρου 6§2 του ν. 3699/2008 προβλέπουν τη στήριξη από ειδικό βοηθητικό προσωπικό (Ε.Β.Π.).

• Η αίτηση για έγκριση και παροχή στήριξης από Ε.Β.Π. σε μαθητές που δεν αυτοεξυπηρετούνται υποβάλλεται στο σχολεία φοίτησης του μαθητή από τον γονέα ή κηδεμόνα του το διάστημα από την ημερομηνία εγγραφής έως και την 31η Ιουλίου 2011, εκτός αν η ανάγκη για στήριξη από Ε,Β.Π, προκύψει μετά την ανωτέρω προθεσμία.
• Με την αίτηση του για παροχή στήριξης από Ε.Β.Π., ο γονέας συνυποβάλλει γνωμάτευση από το οικείο ΚΕ,Δ.Δ.Υ, ή από πιστοποιημένο Ιατροπαιδαγωγικό Κέντρο ή από δημόσια υγειονομική επιτροπή.
• Οι ανωτέρω αιτήσεις καθώς και βεβαιώσεις εγγραφής ή φοίτησης, διαβιβάζονται από τη Δ/νση του σχολείου στη Δ/νση Ειδικής Αγωγής ταυ ΥΠ.Ε.Π.Θ. μέσω της αντίστοιχης Περιφερειακής Δ/νσης αμέσως μετά την υποβολή της αίτησης.
• Η στήριξη των μαθητών που δεν αυτοεξυπηρετούνται παρέχεται μόνο από ειδικό βοηθητικό προσωπικό που προσλαμβάνεται από το ΥΠ.Ε.Π.Θ., σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.
• Δεν δύναται να εγκριθεί για τον ίδιο μαθητή ταυτόχρονα η παροχή παράλληλης στήριξης από εκπαιδευτικούς και στήριξης Ε.Β.Π.
• Σε περίπτωση που στο ίδιο σχολείο εγκριθεί στήριξη με ειδικό βοηθητικό προσωπικό για δύο μαθητές τότε το ΚΕΔΔΥ με εισήγηση του θα μπορεί να προβλέπει την κάλυψη των αναγκών των μαθητών αυτών από έναν ειδικό βοηθό.

Με απόφαση του ΥΠ.Ε.Π.Θ, εγκρίνεται η παροχή παράλληλης στήριξης σε μαθητές που δεν αυτοεξυπηρετούνται για μια σχολική χρονιά.

http://www.dipechan.gr/images/stories/2012/dieuthinsi_2/paral_stir.pdf