Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2014

15 + 1 λόγοι για τους οποίους είναι υπέροχο να έχεις δίδυμα

Από: Ελένη Καραγιάννη
15 + 1 λόγοι για τους οποίους είναι υπέροχο να έχεις δίδυμα
1. Τη στιγμή που ανακοινώνεις ότι περιμένεις δίδυμα όλοι στην οικογένεια, οι φίλοι αλλά και εντελώς άγνωστοι σου στρώνουν το… κόκκινο χαλί. Τι θέλεις; Κάθισμα; Βοήθεια; Κάτι να φας; Πες το και θα το έχεις!

2. Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια! Με τη μία αποκτάς τετραμελή οικογένεια (άσε που χρειάζεται να αγοράσεις και να φορέσεις ρούχα εγκυμοσύνης μόνο μια φορά).

3. Δύο μωρά βγαίνουν από το σώμα σου. Σκέψου το λίγο. Η εμπειρία της γέννας ενός παιδιού είναι εκπληκτική. Πόσο μάλλον, όταν πρόκειται για δύο παιδιά. Το μόνο που μπορεί να πει κανείς γι’ αυτή την εμπειρία είναι… Ουάου!!!

4. Είναι υπέροχο να κρατάς αγκαλιά ένα βρέφος –αλλά το να κρατάς τα δυο νεογέννητα παιδιά σου ταυτόχρονα είναι αληθινό θαύμα!

5. Με ένα περίεργο τρόπο, το γεγονός ότι υπάρχουν δύο παιδιά κάνει το καθένα από αυτά ακόμα πιο χαριτωμένο και πιο γλυκό.

6. Καθώς μεγαλώνουν είναι πολύ διασκεδαστικό να παρακολουθείς τις διαφορές –και τις ομοιότητές τους. Από τα δαχτυλάκια των χεριών μέχρι αυτά των ποδιών, το παιχνίδι «από ποιον το… κληρονόμησε άραγε αυτό;» δεν τελειώνει ποτέ.

7. Ζεις από κοντά την αγάπη μεταξύ των διδύμων. Η μεταξύ τους σχέση είναι πιο δυνατή από αυτό που μπορούν να περιγράψω με λέξεις. Και διαφορετική από την αγάπη ανάμεσα σε δύο αδέρφια.

8. Ο χρόνος που περνάς με καθένα από αυτά χωριστά είναι πραγματικά απολαυστικός.

9. Μπορεί ο πρώτος χρόνος της ζωής των διδύμων να είναι στ’ αλήθεια εξαντλητικός για τους γονείς, μετά όμως νιώθεις πιο ήρεμος και ισορροπημένος ακριβώς επειδή κατάφερες να επιβιώσεις αυτούς τους πρώτους μήνες.

10. Όταν το ένα δεν πάει για κάποιο λόγο στο σχολείο, δεν χρειάζεται να πάρεις τηλέφωνο το δάσκαλο ή κάποιο συμμαθητή να σου δώσει τα μαθήματα. Τα έχει ήδη στη σάκα του το άλλο όταν επιστρέφει στο σπίτι!

11. Αν και δεν είναι κάτι για το οποίο μπορείς να περηφανεύεσαι, είναι εύκολο να… κατασκοπεύσεις τα παιδιά όταν είναι δίδυμα. Απλά, «στριμώχνεις» το ένα και μαθαίνεις όχι μόνο τι έχει συμβεί, αλλά και πώς νιώθει το αδερφάκι τους.

12. Τους αρέσουν τα ίδια βιβλία, οι ίδιες ταινίες, τα ίδια παιχνίδια. Δεν χρειάζεται να αγοράσεις τα περισσότερα πράγμα δύο φορές. Βέβαια, αργότερα θα πρέπει να καλύψεις ταυτόχρονα επί δύο τα έξοδα των σπουδών τους.

13. Υποστηρίζουν πάντα το ένα το άλλο. Πρόκειται για μια μοναδική σχέση που βγαίνει από βαθιά μέσα τους και πιθανότατα έχει να κάνει με το γεγονός ότι έχουν μοιραστεί τα πάντα ήδη από την ενδομήτρια ζωή τους.

14. Δεν χρειάζεται να οργανώσεις δύο πάρτι γενεθλίων το χρόνο. Κάνεις ένα κοινό (τουλάχιστον για την οικογένεια) κι έτσι κουράζεσαι λιγότερο και διασκεδάζεις περισσότερο.

15. Είναι σαν δύο παρόμοια δώρα σε διαφορετική συσκευασία. Ο τρόπος με τον οποίο μοιάζουν και ταυτόχρονα διαφέρουν τόσο πολύ είναι εντυπωσιακός!

16. Τα δίδυμα αδέρφια είναι κολλητοί και αδερφές ψυχές πριν καν γίνουν γιοι και  κόρες, αδερφοί και αδερφές, συμμαθητές και φίλοι. Είναι ένα θαύμα να τα γεννάς και να τα μεγαλώνεις!

Της Λόρα Ρόσι Τότεν και το μπλογκ της  My So-Called Sensory Life.

Το μωρό σας ξέρει πότε είστε αγχωμένη!

Από: Ελένη ΚαραγιάννηΤο μωρό σας ξέρει πότε είστε αγχωμένη!

Μπορεί να είναι ακόμα πολύ μικρά για να κατανοούν και να επεξεργάζονται σύνθετα συναισθήματα, όμως όταν η μαμά τους αγχώνεται τα μωρά το αντιλαμβάνονται αμέσως, σύμφωνα με νέα έρευνα των Πανεπιστημίων της Νέας Υόρκης και της Καλιφόρνια.

«Όπως φαίνεται από τα αποτελέσματα της έρευνας, όταν παίρνετε αγκαλιά το μωρό σας εκείνο δέχεται ισχυρά μηνύματα από το σώμα σας τα οποία συνδέονται με τη συναισθηματική σας κατάσταση και την ίδια στιγμή αρχίζει να αισθάνεται το ίδιο παρόμοια συναισθήματα», σχολιάζει η ερευνήτρια Τέσα Γουότερς.

Για τις ανάγκες της έρευνας οι επιστήμονες παρακολούθησαν με ειδικούς αισθητήρες τον καρδιακό παλμό μωρών ηλικίας 12 έως 14 μηνών τη στιγμή που η μητέρα τους έκανε κάτι που της προκαλούσε στρες.

Αφού πρώτα χώρισαν τις μητέρες από τα μωρά τους και τις… άγχωσαν αρκετά μέσω μιας διαδικασίας ερωταναντήσεων, στη συνέχεια τις άφησαν να τα πάρουν ξανά αγκαλιά. Μέσα σε ελάχιστα λεπτά, τα παιδιά άρχισαν να αντιλαμβάνονται το επίπεδο άγχους της μαμάς τους (το οποίο είχε εκτιμηθεί και καταγραφεί από τους ερευνητές). Μάλιστα, όσο πιο αγχωμένη ήταν η μαμά τόσο πιο έντονη ήταν η αντίδραση του μωρού (αυξημένος καρδιακός ρυθμός).

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι τα παιδιά αντιλαμβάνονται το στρες της μητέρας μέσω της όσφρησης, της έντασης της φωνής και της έκφρασης του προσώπου της.

Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2014

Όχι, ευχαριστώ... Δεν θα πάρω!

PROSXOLIKH HLIKIA 3-6 ETWN_EKPAIDEYSH_MATHAINOYME NA LEME OXIΚάποιες φορές, μια άρνηση μπορεί να έχει τις πιο θετικές επιπτώσεις στη ζωή των μικρών μας. Γι αυτό ακριβώς το λόγο το "όχι" είναι μια από τις πρώτες λεξούλες που θα πρέπει να τους διδάξουμε!
Της Μάρθας Αγγελοπούλου, με τη συνεργασία της ψυχολόγου Ειρήνης Μπίρμπου, eirini_mpirmpou@yahoo.gr).
Όχι! Πώς γίνεται μια τόσο δα λεξούλα να βγαίνει τόσο δύσκολα από τα χείλη μας και να ηχεί τόσο δυνατά στα αφτιά μας; Γίνεται… Ειδικά όταν λέγεται κι ακούγεται σε στιγμές που δεν πρέπει. Υπάρχουν όμως και κάποιες άλλες στιγμές που το "όχι" μοιάζει (και πρέπει) να είναι η μόνη απάντηση. Μια απάντηση η οποία θα πρέπει να δίνεται συνειδητά, αποφασιστικά, αλλά -προπάντων- ευγενικά τόσο από τους μεγάλους, όσο κι από τα παιδιά! Πώς μαθαίνουμε, λοιπόν, στα παιδιά να λένε "όχι";
  1. Τους δίνουμε εναλλακτικές…
…τις οποίες προσπαθούμε να σεβόμαστε! Όταν το μικρό μας πει "όχι" στο κόκκινο μπλουζάκι και επιλέξει να φορέσει το μπλε, δεχόμαστε την επιλογή του και δεν προσπαθούμε να του αλλάξουμε γνώμη.
  1. Δίνουμε το καλό παράδειγμα…
…προσπαθώντας να μην κάνουμε πράξη τα "όχι" που δεν θα θέλαμε να ακούσουμε. Π.χ. αν το δωμάτιό μας είναι άνω κάτω, δεν μπορούμε να ζητάμε από το μικρό μας να συγυρίσει το δικό του δίχως δεύτερη σκέψη. Επίσης, αν τη μια μέρα του επιτρέπουμε να κοιμηθεί στις δέκα, την άλλη στις έντεκα και την τρίτη στις δώδεκα, τότε, όταν θα του ζητήσουμε να πάει στο κρεβατάκι του από τις εννιά, μάλλον θα αντιδράσει. Πρέπει, λοιπόν, να είμαστε πιστοί στις απόψεις μας και να του το δείχνουμε.
  1. Παίζουμε το παιχνίδι του "όχι"…
…μοιράζοντας ρόλους κι αναπτύσσοντας διάφορα σενάρια. Π.χ. παίρνουμε το ρόλο του ξένου, του άτακτου φίλου, κ.λπ. και παροτρύνουμε μέσα από έξυπνους διαλόγους το μικρό μας να απαντήσει "όχι" εκεί που χρειάζεται.
  1. Συζητάμε…
…για την ηθική, την ευγένεια, τις αξίες της ζωής. Πώς αλλιώς θα μάθει το μικρό μας τι είναι καλό και τι κακό; Ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος;
  1. Λέμε "όχι" στα παιδιά μας…
…αν δεν ακούν ποτέ το "όχι", πώς περιμένουμε να το πουν; Αν δεν υπάρχουν όρια, πώς θα μπορέσουν να τα τηρήσουν και να τα βάλουν; Παρ όλα αυτά, όμως, δεν ξεχνάμε ότι η βάση για να δεχθεί και να υιοθετήσει ένα παιδί το "όχι" (και να αποδεχθεί το όριο που του βάζουμε) είναι αρχικά το "ναι". Όσο κακό είναι λοιπόν το να λέμε πάντα "ναι" στα παιδιά μας, άλλο τόσο κακό είναι και το να λέμε πάντα "όχι".
  1. Στηρίζουμε στις αποφάσεις τους…
…απομακρύνοντας τις τύψεις ή τους φόβους τους κάθε φορά που καλούνται να αρνηθούν κάτι σε κάποιον.
  1. Δεν τα καλομαθαίνουμε…
...σπεύδοντας να τα βγάλουμε από τη δύσκολη θέση και να πούμε εμείς το "όχι" αντί για εκείνα. Π.χ. αν η μικρή μας δεν θέλει την τάδε κούκλα, αλλά μια άλλη, την ενθαρρύνουμε να μιλήσει στη φίλη της και να τα βρουν μεταξύ τους. Σε καμία περίπτωση δεν αναλαμβάνουμε να της προσφέρουμε την κούκλα "στο πιάτο", βγάζοντάς τη από τη δύσκολη θέση.

Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2014

Εβδομάδα Αξιολόγησης και πρώιμης παρέμβασης


Με την πρώιμη διάγνωση και παρέμβαση μέσα από ένα κατάλληλα δομημένο πρόγραμμα, τα παιδιά  με αναπτυξιακές δυσκολίες καταφέρνουν να αναπτύξουν το μέγιστο των δυνατοτήτων τους.
Επικοινωνήστε μαζί μας για Δωρεάν Αξιολόγηση και να συζητήσουμε τις ανησυχίες σας!

Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2014

Κάλεσμα για το θεραπευτικό παιχνίδι!



Αγαπητοί Γονείς!

Εσείς που είστε γονιός παιδιού στο φάσμα του αυτισμού περνάτε πολλές δυσκολίες λόγω της εγωκεντρικής συμπεριφοράς του παιδιού σας.  Η διαταραχή του αυτισμού είναι μια διαταραχή στη σχέση με άλλον άνθρωπο και αυτό το κάνει πολύ περίπλοκο και δύσκολο. Παρατηρείτε ότι το παιδί σας είναι απόμακρο συναισθηματικά, κοινωνικά και επικοινωνιακά. Αυτό προκαλεί συναισθήματα απόγνωσης, απελπισίας και σύγχυση, τα οποία το παιδί με τη σειρά εισπράττει από  σας.

Αν θέλετε να ενημερωθείτε και να δείτε ότι υπάρχει τρόπος για να επικοινωνήσετε με το παιδί σας, σας προτείνουμε κάτι που κυριολεκτικά θα σας απελευθερώσει! Ο λόγος είναι για το θεραπευτικό παιχνίδι ΚΑΛΕΣΜΑ! Το Κάλεσμα είναι μία μέθοδος που εφαρμόζεται παγκοσμίως με παιδιά στο φάσμα του αυτισμού και έχει αλλάξει ραγδαία την ζωή πολλών οικογενειών.

Τι έχει να σας προσφέρει το θεραπευτικό παιχνίδι Κάλεσμα;
Επικοινωνία με το παιδί σας, αμοιβαιότητα, χαρά, γέλιο, ηρεμία, αποδοχή! Και οπωσδήποτε ουσιαστική εξέλιξη στο παιδί σας
σχετικά με την επικοινωνία, τη συνεργασία, το λόγο και τη μάθηση.

Δώστε την ευκαιρία σε εσάς και το παιδί σας να μοιραστείτε αληθινές στιγμές στοργής και κατανόησης! Ελάτε στο Κέντρο μας να σας δείξουμε πώς μπορείτε να κερδίσετε αυτές τις στιγμές με το παιδί μέσα από το παιχνίδι. Το δωμάτιο με τον καθρέφτη θα σας δώσει την δυνατότητα να μας δείτε πώς παίζουμε με τα παιδιά και να μάθετε να κάνετε και σεις το ίδιο στο σπίτι σας!

Περιμένουμε να μοιραστούμε την χαρά του παιχνιδιού μαζί σας!!!Σας προσκαλούμε στις   3-3-2014,  ώρα 17.30   με ελεύθερη είσοδο να γνωριστούμε και να σας δείξουμε την δουλειά μας! Κάνετε κράτηση τηλεφωνικά-περιορισμένες θέσεις!
Με εκτίμηση,
Μαρέικε Στέεμαν-Κοκκαλίδου
Παιδοψυχολόγος.


Το Κέντρο Υποστήριξης Γονέων έχει ως σκοπό να προσφέρει κατανόηση και στήριξη σε γονείς (παιδιών με αυτισμό, άλλες διαταραχές ή προβλήματα συμπεριφοράς), και να τους δείξει καινούριους τρόπους αντιμετώπισης των προβλημάτων των παιδιών, ώστε να τους ενισχύσει στο γονεϊκό ρόλο και να χαίρονται (πάλι) τα παιδιά τους.
Δίνει ουσιαστική, συστηματική ενημέρωση και εκπαίδευση σε γονείς, ώστε να αποκτήσουν τις απαραίτητες ικανότητες για να παροτρύνουν οι ίδιοι την επιθυμητή συμπεριφορά στα παιδιά τους και να βελτιώσουν τις σχέσεις ανάμεσα τους.
Η εκπαίδευση και υποστήριξη γονέων γίνεται με μεθοδικό και πρακτικό τρόπο, και δίνει την δυνατότητα στο γονιό να εφαρμόζει, αυτό που μαθαίνει, καθημερινά με το παιδί του, με σκοπό να διαφοροποιείται σταδιακά η αντιμετώπιση το



Κέντρο Υποστήριξης Γονέων
Ελλησπόντου 22
Καλαμαριά



2310 450941 ή  6940402054
Μάθετε για εμάς στο www.kyg.gr και στο facebook: ΑΥΤΙΣΜΟΣ / ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΓΟΝΕΩΝ

Σάββατο 18 Ιανουαρίου 2014

Το λιωμένο φαγητό παχαίνει τα μωρά


Σύμφωνα με έρευνα που έκαναν επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο του Swansea, στη Μεγάλη Βρετανία, φαίνεται ότι τα μωρά που ταΐζονται για πολύ μεγάλο διάστημα με λιωμένα φαγητά κινδυνεύουν να γίνουν παχύσαρκα και να έχουν κακές διατροφικές συνήθειες μεγαλώνοντας.

Αντιθέτως οι γονείς που ακολουθούν τη μέθοδο babyled κατά την οποία τα μωρά επιλέγουν το τι και κυρίως το πόσο θα φάνε, καταφέρνουν να μεγαλώσουν παιδιά που δεν θα καταλήξουν να γίνουν υπέρβαρα και που θα έχουν μία πιο υγιή σχέση με το φαγητό.


Σύμφωνα με τους ειδικούς, το να δίνουμε στο μωρό τη δυνατότητα να ελέγχει το ίδιο την πείνα του και τον κορεσμό του έχει επίδραση τόσο στο βάρος του όσο και στον τρόπο που τρώει, συνήθειες που θα συνεχιστούν και στην παιδική ηλικία.

Η Δρ Amy Brown και η Michelle Lee από το Πανεπιστήμιο του Swansea μελέτησαν 298 παιδιά, μεταξύ 6 και 12 μηνών, που προχώρησαν στον απογαλακτισμό με τη μέθοδο «babyled» - που είναι αρκετά διαδεδομένη στη Μεγάλη Βρετανία - σε σχέση με όσα ταΐζονταν με την παραδοσιακή μέθοδο με λιωμένα φαγητά.

Στην αρχή κατέγραψαν τον τρόπο με τον οποίο εισήχθησαν τα εν λόγω παιδιά στη στερεή τροφή και στη συνέχεια συνέκριναν το βάρος και τη διατροφική τους συμπεριφορά όταν ήταν μεταξύ 18 και 24 μηνών.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα παιδιά που δεν είχαν φάει λιωμένα φαγητά όταν ήταν μωρά είχαν πιο φυσιολογικό βάρος (δεν ήταν υπέρβαρα) και μπορούσαν να σταματούν το φαγητό όταν ένοιωθαν ότι είχαν χορτάσει.

Μάλιστα, αυτά τα χαρακτηριστικά ήταν ανεξάρτητα από άλλους παράγοντες, όπως για παράδειγμα το βάρος της μητέρας, ο θηλασμός, η ηλικία που ξεκίνησαν τις στερεές τροφές κλπ.

Η Δρ Amy Brown εξήγησε τα αποτελέσματα εικάζοντας ότι έπαιξε ρόλο το ότι τα παιδιά αυτά είχαν μάθει να τρώνε μόνα τους, χωρίς πίεση, όσο ήθελαν, μπορούσαν να σταματήσουν όποτε είχαν χορτάσει κλπ.

Η μέθοδος «babyled» που μας φαίνεται πιθανώς περίεργη, ακόμη και επικίνδυνη για τόσο μικρά μωρά, γίνεται όλο και πιο δημοφιλής στο Ηνωμένο Βασίλειο και προτρέπει τις μαμάδες αντί για λιωμένα φαγητά να δίνουν στα μωρά τους κομματάκια από διάφορες τροφές (ωμών ή μαγειρεμένων με τρόπο ώστε να έχουν μαλακή υφή) και εκείνα να επιλέγουν τι και πόσο θέλουν να καταναλώσουν παίρνοντας τον χρόνο τους, και βέβαια προκαλώντας… χάος στην κουζίνα.


Δημοσίευση 17/01/2014
Πηγή: nooz

Πηγή: http://www.mitrikosthilasmos.com/2014/01/to-liomeno-fagito-paxainei-ta-mora.html#ixzz2qmBG26XH

Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2014