Οι δυσκολίες στη Δυσλεξία με μία εικόνα

Γραφή:  
Δυσκολεύετε να εκφράσει τις ιδέες του στο χαρτί
Προβλήματα οργάνωσης
Δεν μπορεί να βρει την σωστή λέξη
Ακουστική προσοχή:
Προβλήματα στο να κρατάει σημειώσεις
Διασπάτε η προσοχή του από θορύβους
Ορθογραφία:
Δυσκολία στο να επεξεργαστεί τους ήχους
Παρόμοιοι ήχοι προκαλούν σύγχυση
Δεν μπορεί να θυμηθεί πως μοιάζουν οι λέξεις
Ανάγνωση:
Χάνει την σειρά στο κείμενο
Μετακινεί ή καλύπτει το κείμενο
Χρειάζεται να το ξαναδιαβάσει
Κινητικός έλεγχος:
Δυσκολία στην αντιγραφή
Δυσκολίες στο γράψιμο
Προβλήματα στις χειροτεχνίες
Δυσκολίες μνήμης:
Σε ακολουθίες: όπως στην αλφάβητα, σε χρονοδιαγράμματα, σε αριθμούς τηλεφώνου και ημερομηνίες
Χώρο-χρονική τοποθέτηση:
Δυσκολίες στο να πει την ώρα
Σύγχυση δεξί/αριστερό
Μπορεί να χαθεί εύκολα

μετάφραση:
Τζιλέρογλου Καλλιόπη
Λογοπεδικός MSc

Δυσπραξία

H αναπτυξιακή δυσπραξία αποτελεί αναπηρία ή ανωριμότητα ενός οργανισμού ως προς την κίνηση. Πρόκειται για ανώριμο τρόπο διαχείρισης της πληροφορίας από τον εγκέφαλο, που συνεπάγεται σε κακή μετάδοση των μηνυμάτων προς το σώμα. Η δυσπραξία επηρεάζει τον προγραμματισμό όσων κάνουμε και τον τρόπο με τον οποίο αυτά ολοκληρώνονται. Συνδέεται με προβλήματα στην αντίληψη, τη σκέψη και το λόγο. Άλλα ονόματα για τη δυσπραξία είναι: αναπτυξιακή διαταραχή συγχρονισμού και κινητικές μαθησιακές δυσκολίες. Στη βιβλιογραφία απαντάται και με τα ονόματα "Ελάχιστη Εγκεφαλική Βλάβη" (Minimal Brain Damage) και το σύνδρομο του Άτσαλου Παιδιού (Clumsy Child Syndrome).
Στατιστικά στοιχεία
Θεωρείται, ότι η δυσπραξία μπορεί να επηρεάζει το 10% του γενικού πληθυσμού, το 2% σε κάθε περίπτωση αρκετά σοβαρά. Τα άρρενα είναι τέσσερις φορές περισσότερο πιθανό να προσβληθούν από ό,τι τα θήλεα. Έχει παρατηρηθεί ότι η δυσπραξία μπορεί να είναι κληρονομική, ώστε να μεταφέρεται από πρόγονο σε απόγονο μέσα σε μία οικογένεια. Στατιστικώς, εμφανίζεται σε ένα παιδί ανά κάθε σχολική τάξη των 30 παιδιών.
Συμπτώματα πρώιμης παιδικής ηλικίας: έως 3 ετών
Τα συμπτώματα της δυσπραξίας είναι εμφανή στην πρώιμη παιδική ηλικία. Τα βρέφη συνήθως εκνευρίζονται εύκολα και ενδέχεται να εμφανίσουν προβλήματα με την πρόσληψη τροφής.
Τα προβλήματα στην πρόσληψη της τροφής αφορούν κυρίως τς κινητικές δυσκολίες που σχετίζονται με την πρόσληψη της τροφής εξωτερικά, ήτοι χρήση πιρουνιού / κουταλιού, πιάτου, ο συντονισμός που απαιτείται μεταξύ χεριού - ματιού προκειμένου να πάρει κάποιο παιδί το φαγητό από το πιάτο και να το μεταφέρει στο στόμα. Παιδιά με δυσπραξία συνηθίζουν να τρώνε με τα χέρια και αφήνουν ένα πολύ ακατάστατο σκηνικό στο τραπέζι μόλις τελειώσουν. Πάντως, σε καμιά περίπτωση, αλλεργία σε συγκεκριμένες τροφές δε σχετίζεται με τη δυσπραξία.
Από την άλλη μεριά οι κινήσεις που απαιτούνται από τη σιαγόνα, τον οισοφάγο, και το στομάχι κατά την πρόσληψη της τροφής μπορεί επίσης (αν και πιο σπάνια) να επηρεαστούν από τη δυσπραξία. Σε αυτή την περίπτωση το παιδί δεν μασά / καταπίνει επαρκώς καλά την τροφή με αποτέλεσμα να έχει ένα πρόωρο αίσθημα κορεσμού της πείνας (να "φουσκώνει" και να μη θέλει να φάει άλλο). Σε περιπτώσεις κακής πρόσληψης της τροφής εσωτερικά (πέρα από ό,τι συμβαίνει πάνω στο τραπέζι) παιδιά με δυσπραξία μπορεί να εμφανίζουν έναν τύπο εμετού, που περιγράφεται ως υπερβολικά απότομος, με μεγάλη ορμή. Αυτό το σύμπτωμα συνήθως είναι παροδικό. Σχετίζεται με κακή πρόσληψη της τροφής, όπου το στομάχι (ή το έντερο καλύτερο) διώχνει ό,τι θεωρεί κακή τροφή (ή αμάσητη). Τα βασικά χαρακτηριστικά αυτού του τύπου εμετού είναι ότι δεν φαίνεται να έχει προειδοποίηση (κάποια δυσανεξία στο παιδί, ένα αίσθημα ότι του έρχεται "αναγούλα") και ότι τα εκκρίματα τροφής εξέρχονται πολύ βίαια από το στόμα, σαν το παιδί να πνίγεται με την τροφή, με αποτέλεσμα να εκτινάσσονται ακόμα και αρκετά μέτρα από το στόμα του παιδιού.

Περισσότερες πληροφορίες:
Αναζητήστε περισσότερα στο Google με τον όρο projectile vomiting.

Συνήθως εμφανίζεται καθυστέρηση στην επίτευξη αναπτυξιακών σταδίων, όπως για παράδειγμα η κατάκτηση της αυτόνομης στήριξης του σώματος μπορεί να μη έχει επέλθει σε ηλικία 8 μηνών.
Αρκετά παιδιά με δυσπραξία δεν καταφέρνουν να κατακτήσουν τα στάδια του "μπουσουλήματος" με τον συνηθισμένο τρόπο. Αρχικώς, εμφανίζουν μία εγγενή προτίμηση να προχωρούν εμπρός καθισμένα σε οκλαδόν στάση και έπειτα να κατακτούν απευθείας την όρθια βάδιση.
Τα βρέφη με δυσπραξία συχνά αποφεύγουν δραστηριότητες που περιλαμβάνουν καλή αδρή και λεπτή κινητικότητα.
Συμπτώματα προσχολικής ηλικίας: 3 έως 5 ετών
Εάν η δυσπραξία δεν διαγνωστεί, τα προβλήματα ενδέχεται να γενικευτούν κατά την είσοδο του παιδιού σε τάξεις προ-νηπίων, νηπίων και αργότερα στις σχολικές τάξεις. Η διαδικασία αυτή συχνά επιφέρει σύγχυση και μειωμένο αυτοσυναίσθημα (αυτο-εκτίμηση) στα παιδιά.
Τα παιδιά με δυσπραξία ενδέχεται να εμφανίσουν κάποιες από τις παρακάτω συμπεριφορές:

• Πολύ αυξημένη κινητικότητα, κυρίως κούνημα και χτύπημα των κάτω άκρων όταν κάθονται, χτύπημα άνω άκρων (παλαμάκια) ή φτερουγίσματα με τους καρπούς των χεριών. Ενδέχεται να είναι πολύ δύσκολο σε παιδιά με δυσπραξία να σταθούν ακίνητα.
• Υψηλά επίπεδα υπερέντασης, με φωνές και κραυγές.
• Σύγχυση και εκρηκτική συμπεριφορά.
• Κακή διαχείριση θέσης σώματος με αποτέλεσμα να προσκρούουν σε αντικείμενα ή να πέφτουν.
• Φτερούγισμα χεριών όταν τρέχουν.
• Δυσκολεύονται να μάθουν να κάνουν ποδήλατο.
• Απουσία συναίσθησης κινδύνου (π.χ. άλμα από μεγάλο ύψος κ.α.).
• Ατυχήματα στο τραπέζι κατά το φαγητό (λερώνονται, ρίχνουν το ποτήρι). Ενδέχεται να προτιμούν να τρώνε με τα χέρια.
• Δεν τους αρέσουν τα παιχνίδια με κατασκευές (τουβλάκια, παζλ κ.α.).
• Φτωχή κινητικότητα: Δυσκολεύονται να κρατήσουν σωστά το μολύβι, να χρησιμοποιήσουν το ψαλίδι, οι ζωγραφιές τους μπορεί να δίνουν την αίσθηση ότι προέρχονται από παιδί μικρότερης ηλικίας.
• Διάσπαση προσοχής: Συχνά σταματούν μία δραστηριότητα πριν την ολοκληρώσουν.
• Απουσία φανταστικού παιχνιδιού: Δεν δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον να παίξουν μόνα τους με έναν "φανταστικό" φίλο (μιλώντας χωρίς συνομιλητή ή αλληλεπιδρώντας άμεσα με τα παιχνίδια τους).
• Τάση για απομόνωση: Ειδικώς στην περίπτωση που τα παιδιά με δυσπραξία απορρίπτονται από τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας τους σε ένα δεδομένο περιβάλλον, ενδέχεται να προτιμούν τη συντροφιά ενηλίκων.
• Διαταραχές στο λόγο.
• Αισθητηριακός και κινητικός ερεθισμός (π.χ. αντιδράσεις φυγής σε έντονους θορύβους ή στην ένδυση με νέα ρούχα, π.χ. μάλλινα).

Πηγή:
Dyspraxia Foundation UK (Οργανισμός για τη Δυσπραξία στην Αγγλία).

http://www.noesi.gr/syndrome/dyspraxia

ΕΞΑΙΡΕΣΗ των Λογοπεδικών από την υποχρέωση ΦΤΜ (ΠΟΛ 1061/ 28.3.2013)

4 Απριλίου 2015 
Αγαπητά μέλη,
Σύμφωνα με έγγραφο του  Υπουργείου Οικονομικών  :
« .....τα επαγγέλματα του "ομοιοπαθητικού", "εναλλακτικών θεραπειών", "ψυχοθεραπευτή¨και "λογοθεραπευτή-λογοπαθολόγου-λογοπεδικού"που ασκούνται από άτομα που δεν έχουν την ιδιότητα του ελεύθερου επαγγελματία  όπως πχ γιατρός ή ψυχολόγος, θεωρούνται ότι παρέχουν υπηρεσίες που προσιδιάζουν στην άσκηση παραϊατρικών επαγγελμάτων και εντάσσονται στα ελευθέρια της παρ.1. του αρ.48 του Κ.Φ.Ε."

Συνεπώς οι λογοθεραπευτές—λογοπεδικοί  ως φυσικά πρόσωπα εξαιρούνται της υποχρέωσης ΦΤΜ . Δεν ισχύει βέβαια το ίδιο για Εταιρείες. Παραθέτουμε στη συνέχεια το απόσπασμα της σχετικής ΠΟΛ:
 2. Άσκηση ελευθερίου επαγγέλματος από προσωπική εταιρία (Ο.Ε., Ε.Ε.) - Έκδοση αποδείξεων λιανικών συναλλαγών. Οι προσωπικές εταιρίες (ΟΕ, ΕΕ), στις περιπτώσεις που αποκτούν εισόδημα από ελευθέρια επαγγέλματα, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 48 του ν. 2238/1994, εκδίδουν τις αποδείξεις λιανικών συναλλαγών προς το κοινό είτε χειρόγραφα από θεωρημένο από την αρμόδια Δ.Ο.Υ. στέλεχος, είτε (προαιρετικά) μηχανογραφικά με τη χρήση Ε.Α.Φ.Δ.Σ.Σ. του ν. 1809/1988, αναγράφοντας και το ονοματεπώνυμο και τη διεύθυνση του πελάτη. Αντίθετα, στις περιπτώσεις που το εισόδημα προσωπικής εταιρίας (Ο.Ε. ή Ε.Ε.) και του του ν., ήτοι με τη χρήση Φ.Τ.Μ. ή μηχανογραφικά με τη χρήση Ε.Α.Φ.Δ.Σ.Σ.. χαρακτηρίζεται, σύμφωνα με τις διατάξεις της φορολογίας εισοδήματος, ως εισόδημα από εμπορικές επιχειρήσεις, οι αποδείξεις λιανικών συναλλαγών προς το κοινό, εκδίδονται σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 7 και 9 του Κ.Φ.Α.Σ. άρθρου 1 1809/1988.
 ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΉ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΏΝ του ΠΣΛ 
ΣΤΑΜΑΤΙΑ ΓΚΟΥΝΤΑ

Είναι πολύ σημαντικό να αναγνωρίζουμε τα σημάδια του αυτισμού από την πρώιμη ηλικία....Ενημερωθείτε...Ρωτήστε...

Καμία σύνδεση αυτισμού με εμβόλια

Νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Pediatrics αποτυγχάνει να βρει οποιαδήποτε συσχέτιση ανάμεσα στον πλήρη εμβολιασμό των παιδιών στην ώρα τους και την εμφάνιση αυτισμού.
Στις ΗΠΑ, τουλάχιστον 10% των γονιών δεν κάνουν ή καθυστερούν να κάνουν τους εμβολιασμούς ρουτίνας κατά τα πρώτα χρόνια, συχνά λόγω ανησυχίας για το ότι τα παιδιά λαμβάνουν «υπερβολικά πολλές ενέσεις σε σύντομο χρονικό διάστημα.»
Η έρευνα συμπέρανε ότι δεν υπάρχει καμία σύνδεση ανάμεσα στον αριθμό εμβολίων που λαμβάνει το παιδί στην παιδική ηλικία, ή ανάμεσα στον αριθμό εμβολίων που λαμβάνει το παιδί ταυτόχρονα, σε μια μέρα, και την αυτιστικού εύρους διαταραχή.
Η μελέτη αυτή, που χρηματοδοτήθηκε από το Κέντρο Ελέγχου Ειδικών Νοσημάτων των ΗΠΑ, έρχεται να προστεθεί σε πάνω από 20 έρευνες των τελευταίων ετών που δείχνουν έλλειψη συσχέτισης ανάμεσα στον αυτισμό και τα εμβόλια. Είναι ακόμα η πρώτη που λαμβάνει υπόψη όχι μόνο τον αριθμό των εμβολίων που κάνει το παιδί, αλλά και την συνολκή έκθεση του παιδιού σε όλο το εύρος ουσιών που υπάρχουν μέσα στα εμβόλια και διεγείρουν ανοσολογική απάντηση.
Οι ερευνητές επιδίωξαν να διερευνήσουν τον φόβο ότι τα πολλαπλά εμβόλια είναι υπερβολικά για το ανοσιακό σύστημα των παιδιών, πιθανά συμβάλλοντας σε χρόνια προβλήματα υγείας. Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία χρόνια τα παιδιά εμβολιάζονται για περισσότερες ασθένειες από ότι 20 χρόνια νωρίτερα. Παρά το ότι όμως οι ενέσεις είναι περισσότερες, τα καινούργιας γενιάς εμβόλια είναι πιο εύκολα για την άμυνα του οργανισμού από ότι 20 χρόνια πριν, είναι δηλαδή πιο εκλεπτυσμένα, με λιγοστά κρίσιμα κομμάτια – αντιγόνα – του μικροβίου ή ιού που ενεργοποιούν την αμυντική απάντηση του οργανισμού. Για παράδειγμα το παλιό DTP (εμβόλιο κατά διφθερίτιδας, τετάνου και κοκκύτη) περιλάμβανε πάνω από 3 χιλιάδες αντιγόνα, ενώ το καινούργιο DTaP χρησιμοποιεί μόλις 4 με 6.
Ένα πλήρως εμβολιασμένο παιδί στις ΗΠΑ εκτίθεται μέσω των εμβολίων σε 315 αντιγόνα, την στιγμή που μόλις με την γέννηση και μέσα στις πρώτες ώρες της ζωής ένα μωρό εκτίθεται σε δισεκατομμύρια μικροοργανισμούς.
Τα συμπεράσματα αυτής της έρευνας προσθέτουν στα ευρήματα έρευνας του 2010 πάλι στο Pediatrics, που συνέκρινε βρέφη που είχαν λάβει όλα τα προβλεπόμενα εμβόλια στην ώρα τους κατά τον πρώτο χρόνο της ζωής με βρέφη που δεν τα έκαναν ή τα καθυστερούσαν. Η έρευνα εκείνη δεν έδειξε καμία διαφορά δέκα χρόνια αργότερα σε νευρο-ψυχολογικές επιδόσεις, όπως το τεστ νοημοσύνης, προβλήματα ομιλίας και συμπεριφοράς.
Οι μύθοι σχετικά με τον αυτισμό και τα εμβόλια έχουν παραμείνει ισχυροί, παρά τις επιστημονικές αποδείξεις, εν μέρει γιατί η πλήρης αποσαφήνιση της αιτιολογίας του αυτισμού παραμένει ακόμα ένα μυστήριο. Ωστόσο, η καθυστέρηση των εμβολίων μετά την βρεφική ηλικία δεν έχει κανένα όφελος, αντίθετα θέτει τα βρέφη σε αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης των νοσημάτων από τα οποία δεν προστατεύονται.
Πηγή: USA Today 29/03/2013
Μετάφραση: Σ Παπαβέντσης MRCPCH DCH IBCLC 2013
http://pediatros-thes.gr/%CE%B5%CE%BD%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%86%CE%AD%CF%81%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1-%CE%BD%CE%AD%CE%B1/%CE%BA%CE%B1%CE%BC%CE%AF%CE%B1-%CF%83%CF%8D%CE%BD%CE%B4%CE%B5%CF%83%CE%B7-%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%8D-%CE%BC%CE%B5-%CE%B5%CE%BC%CE%B2%CF%8C%CE%BB%CE%B9%CE%B1/

Ενημέρωση "Αυτισμός - Θεραπευτικό Παιχνίδι"

Το Κέντρο Υποστήριξης Γονέων με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αυτισμού οργανώνει το Σάββατο 6 Απριλίου ενημέρωση με θέμα «Αυτισμός – Θεραπευτικό Παιχνίδι»

Διεύθυνση:  Ελλησπόντου 22, Καλαμαριά

Ώρα: 18:00 – 20:00

Εισηγήτριες: κ. Στέεμαν-Κοκκαλίδου,  Παιδοψυχολόγος ειδικευμένη στο θεραπευτικό παιχνίδι                

         κ. Τζιλέρογλου Καλλιόπη,  Λογοπεδικός  ειδικευμένη στις επικοινωνιακές διαταραχές κατά την ανάπτυξη

Θα γίνει προβολή video και βιωματικό παιχνίδι.             

Η είσοδος είναι ελεύθερη. Για πληροφορίες και κρατήσεις θέσεων παρακαλώ επικοινωνήστε στα παρακάτω τηλέφωνα

Κ.Στέεμαν-Κοκκαλίδου 2310 450 941, mail: ypostirixigoneon@gmail.com

Κ.Τζιλέρογλου Καλλιόπη 2314 316306, mail: tzileroglou_p@yahoo.gr                                      

Παραμύθι και γλωσσική ανάπτυξη

 
Μια φορά και έναν καιρό......
Μια φράση που μαγεύει μικρούς και μεγάλους και μας ταξιδεύει σε ένα κόσμο διαφορετικό, γεμάτο φαντασία, αισιοδοξία και χαρά. Μπορεί άραγε το παραμύθι να βοηθήσει στη γλωσσική εξέλιξη του παιδιού; Μπορούμε με έναν τόσο όμορφο τρόπο να παρέμβουμε έτσι ώστε το βρέφος μελλοντικά να αναπτύξει μεγαλύτερο λεξιλόγιο; Σύμφωνα με έρευνες παιδιά που από την βρεφική ηλικία (όχι προτού μπορέσει να σταθεί καθιστό) έχουν έρθει σε επαφή με παραμύθια, έχουν αναπτύξει μεγαλύτερο λεξιλόγιο και καλύτερο προγνωστικό δείκτη όσον αφορά τη μεταγενέστερη κατανόηση κειμένων. Το παραμύθι καλλιεργεί το έδαφος για τις μεταγενέστερες εκφραστικές γλωσσικές επιδόσεις του βρέφους. Η ανάγνωση μπορεί να ξεκινήσει από τη στιγμή που το βρέφος θα μπορέσει να σταθεί σε καθιστή θέση. Μπορεί το βρέφος να είναι ακόμα στη προ-λεκτική φάση και να μην καταλαβαίνει αυτά που του διαβάζουμε αλλά είναι απαραίτητο για τη μελλοντική γλωσσική του ανάπτυξη.
Πως μπορούμε να διαχειριστούμε ένα παραμύθι

• Διαλέγουμε μεγάλα εικονογραφημένα παραμύθια. Μέσα από τις εικόνες εμπλουτίζετε το λεξιλόγιό του μαθαίνοντάς του καινούρια ρήματα και ουσιαστικά.
• Διαβάστε με ενθουσιασμό και βάλτε χρώμα στη φωνή σας, έτσι θα κρατήσετε περισσότερο το ενδιαφέρον του παιδιού σας.
• Ζητήστε να σας δείξει στην εικόνα διάφορα αντικείμενα ή ζωάκια, πχ "Που είναι το λαγουδάκι;" Αν το παιδί είναι ακόμα μικρό για να απαντήσει μόνο του, τότε παίρνουμε το χέρι του και το δείχνουμε λέγοντας πχ. "Εδώ είναι το λαγουδάκι"
• Κάντε ερωτήσεις κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης για να σιγουρευτείτε ότι το παιδί σας παρακολουθεί και έχει καταλάβει την ιστορία για να μπορέσει να συνεχίσει.
•  Ενσωματώστε και δικές σας ερωτήσεις τύπου: "Και τώρα τι θα κάνει;",  "Που μπορεί να κρυφτεί;", " Τι είναι σωστό να κάνει;" για να ενισχύσετε την κριτική του ικανότητα και την εύρεση λύσης προβλημάτων.
•  Ρωτήστε το "και μετά τι θα γίνει;" για να ενισχύσετε τη φαντασία του.
• Ρωτήστε το πως πιστεύει ότι νοιώθουν οι ήρωες και γιατί. Έτσι αρχίζει να κατανοεί και τα δικά του συναισθήματα και τις καταστάσεις που τα προκαλούν.
• Βάλτε γνωστικούς στόχους, πχ. να μάθουμε τα χρώματα, τα σχήματα, τους αριθμούς κα.
• Διαβάστε το παραμύθι πολλές φορές μέσα στο μήνα ώστε στο τέλος να είναι σε θέση να σας το διηγηθεί μόνο του με τη χρήση εικόνων.

Αφήστε το παιδί να διαλέξει την επόμενη φορά στο βιβλιοπωλείο το παραμύθι που θέλει!
Να θυμάστε ότι δεν είναι μάθημα αλλά ένα απλό παραμύθι!
Καλή ανάγνωση!!
Τζιλέρογλου Καλλιόπη
Λογοπεδικός MSc